۲٫ تمرین مهارت یا توسعه فعالیت های آموزشی در ‌گروه‌های نامتجانس: دو عامل مهم ساختار وظیفه^[۲۱]و نامتجانس بودن^[۲۲]، اثربخشی ‌گروه‌های یادگیری را فراهم می‌کنند. ساختار وظیفه یا وظایف تحصیلی و راهکارهای عملی اتمام آن ها به منظور وابسته بودن اعضا به طور فعال در یادگیری طراحی شده اند. در بسیاری از موارد موفقیت آمیز روش مشارکتی اعضای گروه با هم درگیر می‌شوند. آن ها با هم به طور انفرادی روی موضوعات تمرین می‌کنند، دریافتهای خود را در باره مسئله باهم مبادله می‌کنند و در اجرای آزمون فردی در زمینه عناوینی که انتخاب شده اند، اعضای گروه باید نظر خود را در باره عنوان های دیگران ارائه دهند. و بازخوردی در باره آزمونها ارائه می‌دهند و خدمات اصلاحی به یکدیگر ارائه می‌دهند. در دومین عامل ‌گروه‌های اثربخش و مفید نمونه کوچکی از یک طبقه اجتماعی وسیع هستند، هر گروه از دو جنس زن و مرد، و افرادی با پیشرفت تحصیلی پایین، متوسط و بالا و از طبقات مختلفی تشکیل می‌شوند، ‌گروه‌های نامتجانس با مقاصد تحصیلی، چشم اندازها و توانایی‌ها مختلف بیشتر اهداف تحصیلی را دنبال می‌کنند(همان منبع ،ص۲۸۲).

۳٫ ارزشیابی دانش آموزان به طور انفرادی: در این مرحله بدون کمک اعضای گروه، هر دانش آموز باید تسلط خود رادر یک ارزشیابی انفرادی نشان دهد. هدف گروه در این مرحله انجام مستقل و مطلوب وظایف به طور انفرادی است. پرسش و پاسخ و مساعدت ممکن است توان و مهارت فردی را مغشوش کند(همان منبع ).

۴٫ بازشناسی گروه و ارائه پاداش: در بسیاری از روش های مشارکتی، موفقیت گروه ها به وسیله میانگین نمره های افراد گروه شناخته می‌شوند و امتیازاتی نظیر عالی ، بسیار خوب، خوب، را کسب می‌کنند. این امتیازات همرا با جوایز متناسب است(همان منبع،ص۲۸۳ ).

۲-۲۰ مزایای استفاده از روش تدریس مشارکتی

۱٫ عزت نفس دانش آموزان افزایش پیدا می‌کند.

۲. تمایل دانش آموزان به مدرسه، بیشتر می شود.

۳٫ دانش آموزخود را نسبت به سرنوشت خویش و دیگران سهیم می‌داند.

۴٫ استفاده به جا و صحیح از این روش، در دراز مدت ممکن است در زندگی آن ها نهادینه شده و تاثیر بسیار شگرف ومثبتی را به دنبال داشته باشد.

۵٫ تقویت مهارت های سطح بالای تفکر(کرامتی، ۱۳۸۲).

۶٫ هراس افراد کم رو و خجالتی برای صحبت کردن درجمع را کاهش می‌دهد.

۷٫ همکاری گروهی و احساس دوستی در بین فراگیران تقویت می شود(شعبانی، ۱۳۸۵).

۸٫ در یادگیری مشارکتی دانش آموزان احساس مسئولیت بیشتری نسبت به یادگیری انفرادی می‌کنند(یغما، ۱۳۷۰).

۲-۲۱ معایب یادگیری مشارکتی

۱. اگر این روش به درستی سازمان نیابد و افراد شرکت کننده نقش خود را به خوبی ایفا نکنند، نتیجه مفیدی عاید نخواهد شد.

۲. در این روش برای دانش آموزان خردسال دوره ابتدایی کارایی زیادی ندارد؛ زیرا بحث کردن احتیاج به تفکر و تعقل دارد که این توانایی در کودکان سن پایین، رشد کافی نکرده است ولی از دوره راهنمایی به بالا می توان از این روش استفاده کرد.

۳. این روش رو در تمامی موضوع ها و درس ها نمی توان به کار برد. بلکه ازاین روش در زمینه هایی که جنبه اجتماعی دارند و تمام افراد در آن ها علاقه مشترک دارند، استفاده می شود.

۴. این روش را برای تعداد کم، حدود ۶تا۲۰ نفر می توان به کار برد و در گروه هایی که تعداد آن ها بیشتر از ۲۰ نفر باشد، بحث گروهی مشکل است(صفوی، ۱۳۷۰).

۲-۲۲ الگوی آموزش انفرادی

بسیاری از روانشناسان تربیتی و مربیان آموزشی اعتقاد دارند که موقعیت یادگیری باید آنچنان سازماندهی شود که هر دانش آموز بر اساس توانایی‌های خود به فعالیت و یادگیری بپردازد. برای رسیدن به چنین هدفی الگوی آموزش انفرادی، الگوی بسیار مناسبی است، زیرا در این الگو دانش آموزان بر حسب تواناییهایشان پیش می‌روند و معلمان نیز وقت کمتری صرف تدریس و زمان بیشتری صرف رسیدگی به فرد فرد دانش آموزان می‌کنند. البته اولین و اساسی ترین گام در راه تحقق چنین هدفی پذیرفتن مفهوم «دانش آموز محوری» در طراحی و آموزش است. در بسیاری از مواقع دستیابی به ‌هدف‌های‌ آموزشی از طریق آموزش انفرادی بسیار آسانتر و امکان پذیرتر از روش های دیگر است، بویژه اگر آموزش انفرادی به طور صحیح استفاده شود، روحیه استقلال طلبی دانش آموزان در اجرای پروژه های کوچک و بزرگ تقویت می شود(شعبانی، ۱۳۸۵).

پیشرفت هر جامعه در گرو توان آموزشی آن جامعه است و کارایی هر نظام آموزشی را با سنجش میزان دستیابی دانش آموختگان آن نظام به ‌هدف‌های‌ آموزشی می توان برآورد نمود .‌هدف‌های‌ آموزشی، همچنین تعیین کننده روش‌ها و برنامه های آموزشی هستند. روش های آموزشی سنتی که در آن ها معلم تنها ارائه دهنده اطلاعات و دانسته ها و د انش آموز پذیرنده غیرفعال آن ها‌ است، برخاسته از نگاه ی یک بعدی به آموزش است که وظیفه آموزش و پرورش را تنها انتقال دانش به دانش آموزان می‌داند، روش های آموزشی سنتی و معلم محور برخاسته از اصل اثبات گری^[۲۳] است که دانش عینی در حکم واقعیتی مستقل از انسان وجود دارد و معلم می‌تواند آن را به کمک زبان به دانش آموزان انتقال دهد( سیف،۱۳۸۱).

در این دیدگاه معلم در ارتباطی یک جانبه با دانش آموزان انتقال دهنده دانش و دانش آموز دریافت کننده آن است مشخص کردن موضوع آموزش، انتقال اطلاعات، ارزشیابی از میزان یادگیری دانش آموزان و تقویت رفتارهای مطلوب بر عهده آموزگار است(مهر محمدی،۱۳۷۹).

۲-۲۳ اهداف الگوی آموزش انفرادی

الگو و روش های آموزش انفرادی مناسب ‌هدف‌های‌ آموزشی خاصی هستند. در بسیاری از مواقع لازم است دانش آموزان به تنهایی، و به ‌طور مستقل کار کنند، اما این مواقعه چه زمانهایی هستند؟یا در چه مواقعی دانش آموز را می توان در اجرای فعالیت های آموزشی یا مجموعه ای از مطالب چاپ شده یا آموزش برنامه ای را تنها گذاشت؟ پاسخ به چنین سؤالهایی، احتیاج به شناخت ‌هدف‌های‌ آموزشی و تحلیل آن ها دارد؛ ولی اینکه آموزش انفرادی چه هدفهایی را دنبال می‌کند، به شرح ذیل است:

۲-۲۳-۱ رعایت تفاوت‌های فردی..