خرید اینترنتی فایل پایان نامه : بازداشت موقت مرتد
بازداشت موقت مرتد

بر طبق نظر برخی از فقهای اهل سنت بازداشت موقت مرتد ملی به مدت سه روز پذیرفته شده است، پس اگر توبه کند آزاد می­شود در غیر این صورت کشته می­شود.

    گفتار اول- بازداشت مرد مسلمان مرتد

ارتداد به معنای کفر ورزیدن پس از اسلام است. کافر شدن یا به مجرد نیت است مثل قصد کافرشدن؛ یا به بیان سخنان کفرآمیز مثل انکار آفریدگار یا پیامبران یا حلال دانستن حرامی به وسیله گفتار و ملاک، انکار چیزی است که وجود آن در دین ضروری است؛ و یا ارتکاب عمل کفرآمیز مثل انجام عمدی کاری به قصد تمسخر صریح دین یا انکار آن است. مانند پرت کردن قرآن کریم یا بخشی از آن در مزبله از روی عمد و یا سجده کردن بر بت. (آیتی و امینی، ۱۳۸۴، ۶۲۸)

فقهای ما اتفاق دارند که مرتد اگر فطری باشد، کشته می­شود و اگر ملی باشد تا سه روز از او می­خواهند توبه کند و درباره بازداشت او چیزی نگفته­اند. گرچه برخی گفته­اند، که فقهایی که گفته­اند، تا سه روز از او می­خواهند توبه کند، لازمه دارد بازداشت او را. (طبسی، ۱۳۸۲، ۲۲۷)

اما در هر صورت در میان عبارات فقهای شیعه، از بازداشت مرتد ملی چیزی یافت نمی­ شود. ولی از طریق اهل سنت، فتوا به بازداشت مرتد وارد شده است: سمرقندی در تحفه­الفقها فتوا داده است که مرتد بازداشت می­شود و تا سه روز اسلام به او عرضه می­شود. چنان که ابوحنیفه معتقد است، مرتد در مرتبه سوم حبس می­شود. (عسکری، ۱۳۸۸، ۱۴۵)

روایاتی که از طریق اهل سنت بیان شده عبارت است از:

الف) عبدالرحمن بن عبید عامری از پدرش نقل کرد که گفت: افرادی بودند که جیره و حقوق می­گرفتند و با مردم نماز می­خواندند؛ ولی در نهان بت می­پرستیدند. امام علی (ع) آنها را آورد و درون مسجد گذاشت یا اینکه گفت در زندان گذاشت. سپس فرمود: ای مردم! نظر شما درباره کسانی که از شما جیره و حقوق می­گیرند و این بت ها را می­پرستند چیست؟ گفتند: آنان را بکش. امام فرمود: نه، با آنان همان کاری را می­کنم که با پدر ما ابراهیم کردند. پس آنان را با آتش سوزاند. (ابن ابی شبیه، ۱۴۰۹، ۲۷۰)

ب) ابن قدامه به نقل از موطأ روایتی را نقل کرده که در آن چنین آمده است: شخصی از طرف ابوموسی نزد عمر آمد، عمر به او گفت: آیا خبر تازه­ای داری؟ گفت: آری، شخصی پس از اسلام، کافر شد. عمر گفت: با او چه کردید؟ گفت: او را گرفتیم و گردنش را زدیم. عمر گفت: چرا او را سه روز حبس نکردید تا به او هر روز یک نان بدهید و از وی بخواهید توبه کند؟ شاید توبه می­کرد و به امر خدا گردن می­نهاد. خدایا! من حضور نداشتم و دستور ندادم و وقتی به من خبر آن رسید، خشنود نشدم. (عسکری، ۱۳۸۸، ۱۴۶)

برخی از فقها در مورد مرد مسلمان که مرتد شده است، اشاره­ای به زندان نکرده ­اند و تنها اشاره کرده­اند که به او سه روز فرصت داده می­شود تا در کار خود بنگرد و در این مدت اگر برگشت و اسلام آورد، آزاد می­شود و الا کشته می­شود. طرفداران این نظریه علمایی مثل قاضی ابویوسف، سمرقندی، و ابن قدامه می­باشد. برخی از فقها نیز، تصریح به زندان در این سه روز کرده و گفته­اند: مرد مرتد تا سه روز زندانی می­شود تا خوب در کار خود بیندیشد و اسلام بیاورد و اگر اسلام نیاورد، کشته می­شود. و شاید علت بیان حبس در این مورد، فرار شخص مرتد است. چرا که مجازات مرتد، مرگ است و برای عدم فرار، بازداشت وی ضروری است. طرفداران این نظریه نیز علمایی نظیر جزایری و پیروانش می­باشند. (عسکری، ۱۳۸۸، ۴۷)

همانطور که مشاهده شد، برخی از علمای اهل سنت برای مرتد سه روز بازداشت تجویز کرده اند، تا اسلام به او عرضه شود و اگر نپذیرفت کشته شود و برخی نیز به این بازداشت اشاره نکرده و تنها به ذکر سه روز فرصت برای پذیرش اسلام اکتفا کرده­اند، ولی فقیهان شیعه از بازداشت شخص مرتد سخنی به میان نیاورده­اند. اما برخی گفته­اند: همین که در مرتد ملی به او سه روز فرصت و مهلت داده می­شود تا اسلام را بپذیرد، لازمه دارد بازداشت او را. (عسکری، ۱۳۸۸، ۱۴۸) به نظر حرفی قابل قبول می­باشد، و به نظر این مدت حبس به عنوان مجازات او محسوب نشود بلکه برای عدم فرار وی از پنجه عدالت و به عنوان یک قرار تأمین باشد.

    گفتار دوم- بازداشت زن مسلمان مرتد

زن مرتد، اگرچه فطری باشد به قتل نمی­رسد، بلکه برای همیشه حبس می­شود و در اوقات نمازهای پنج گانه به مقداری که حاکم صلاح می­داند تنبیه می­شود و در حبس به سخت­ترین کارها وادار می­شود و خشن­ترین لباس­ها را به او می­پوشانند و بدترین غذاها را به او می­ دهند تا آنکه توبه کند یا بمیرد. (آیتی و امینی، ۱۳۸۴، ۶۲۹)